Om het soldeerwerk te vereenvoudigen en hun kwaliteit te verbeteren, kan een eenvoudige temperatuurregelaar voor een soldeerboutpunt van pas komen voor een huismeester of een radioamateur. Het is zo'n regulator dat de auteur besloot om voor zichzelf te verzamelen.
Voor het eerst werd het circuit van een dergelijk apparaat opgemerkt door de auteur in het tijdschrift "Young Technician" van de vroege jaren 80. Volgens deze schema's heeft de auteur verschillende instanties van dergelijke toezichthouders verzameld en gebruikt deze nog steeds.
Om het temperatuurregelapparaat van de soldeerboutpunt te monteren, had de auteur de volgende materialen nodig:
1) diode 1N4007, hoewel elke andere geschikt is waarvoor een stroomsterkte van 1 A en een spanning van 400-60 V acceptabel zijn
2) thyristor KU101G
3) een elektrolytische condensator 4.7 microfarad met een bedrijfsspanning van 50 V tot 100 V
4) een weerstand van 27 - 33 kOhm, met een vermogen van 0,25 tot 0,5 watt
5) variabele weerstand 30 of 47 kOhm SP-1 met een lineaire karakteristiek
6) voedingsbehuizing
7) een paar connectoren met gaten voor pinnen met een diameter van 4 mm
Beschrijving van de vervaardiging van een apparaat voor het regelen van de temperatuur van een soldeerboutpunt:
Om het apparaatdiagram beter te begrijpen, tekende de auteur hoe onderdelen worden geplaatst en onderling verbonden.
Voordat de assemblage van het apparaat begon, isoleerde en vormde de auteur de conclusies van de onderdelen. Er werden ongeveer 20 mm lange buizen op de thyristorklemmen geplaatst en 5 mm lange buizen op de weerstands- en diodeklemmen. Om het gemakkelijker te maken om met de bevindingen van onderdelen te werken, stelde de auteur voor om gekleurde PVC-isolatie te gebruiken, die van alle geschikte draden kan worden verwijderd en vervolgens aan krimpkousen kan worden bevestigd. Verder, met behulp van de tekening en foto's als een visueel hulpmiddel, is het noodzakelijk om de geleiders zorgvuldig te buigen en tegelijkertijd de isolatie niet te beschadigen. Vervolgens worden alle onderdelen bevestigd aan de klemmen van de variabele weerstand, terwijl ze worden gecombineerd in een circuit dat vier soldeerpunten bevat. De volgende stap is om de geleiders van elk van de componenten van het apparaat in de gaten op de klemmen van de variabele weerstand te leiden en voorzichtig te solderen. Waarna de auteur de conclusies van de radio-elementen verkort.
Vervolgens verbond de auteur de conclusies van de weerstand, de thyristor-regelelektrode en de positieve condensatordraad en bevestigde ze met een soldeerbout. Omdat de thyristorbehuizing een anode is, heeft de auteur besloten deze voor de veiligheid te isoleren.
Om het ontwerp een afgewerkte look te geven, gebruikte de auteur de behuizing van de voeding met een stekker. Hiervoor is aan de bovenrand van de behuizing een gat geboord. De diameter van het gat was 10 mm. Het schroefdraadgedeelte van de variabele weerstand is in dit gat geïnstalleerd en met een moer vastgezet.
Om de belasting aan te sluiten, gebruikte de auteur twee connectoren met gaten voor pinnen met een diameter van 4 mm. Om dit te doen, werden de middelpunten van de gaten gemarkeerd op de behuizing, de afstand daartussen is 19 mm, en werden connectoren geïnstalleerd in de geboorde gaten met een diameter van 10 mm, die de auteur ook met moeren bevestigde. Verder verbond de auteur de stekker van de behuizing met het samengestelde circuit en de uitgangsconnectoren en beschermde de soldeerplekken met behulp van krimpkous.
Vervolgens pakte de auteur een geschikte handgreep van isolatiemateriaal met de gewenste vorm en grootte, om deze te bedekken met zowel de as als de moer.
Vervolgens monteerde de auteur de koffer en bevestigde de knop stevig.
Daarna begon hij het apparaat te testen. Als belasting voor het testen van de regelaar gebruikte de auteur een gloeilamp van 20-40 watt. Het is belangrijk dat wanneer de hendel wordt gedraaid, de helderheid van de lamp vrij soepel verandert. De auteur is erin geslaagd om de helderheid van de lamp te veranderen van half naar vol vuur. Bij het werken met zachte soldeer, bijvoorbeeld POS-61, met een soldeerbout EPSN 25, is 75% van het vermogen voldoende voor de auteur. Om dergelijke indicatoren te verkrijgen, moet de bedieningsknop zich ongeveer in het midden van de slag bevinden.
De auteur herinnert eraan dat aangezien alle elementen van dit systeem een spanning van 220 volt van het lichtnet hebben, het erg belangrijk is om alle noodzakelijke veiligheidsmaatregelen in acht te nemen bij het werken met het apparaat.