Hallo. Ik wil graag laten zien hoe een Leidse bank of de eenvoudigste condensator wordt gemaakt.
Maar eerst wat informatie voor degenen die niet weten wat het is, en degenen die het weten, kunnen dit overslaan of lezen om hun geheugen op te frissen.
Leiden Jar is de eerste elektrische condensator uitgevonden door de Nederlandse wetenschapper Peter Van Mushenbrook en zijn student Küneus in 1745 in Leiden. Parallel en onafhankelijk werd een soortgelijk apparaat genaamd de "medische pot" uitgevonden door de Duitse wetenschapper Ewald Jürgen von Kleist.
Dit oude apparaat kan statische elektriciteit verzamelen, wat me aantrok.
Het bestaat uit een capaciteit (banken) die aan de buitenkant in folie is gewikkeld en interne folie die met dezelfde folie zelf is vastgelijmd, tweederde van de hoogte, het zullen de platen van onze condensator zijn en de capaciteit (trouwens, mag geen elektriciteit passeren) zal het diëlektricum tussen hen zijn.
Van de tools die ik nodig had:
1) Schaar.
2) Awl.
3) Tang.
4) Soldeerbout.
Van materialen:
1) capaciteit.
2) Folie.
3) Een stuk koperdraad.
4) plakband.
5) Kogel van het lager.
En zo. Als basis nam ik de tank van het einde van het koude lassen. In eerste instantie wilde ik uit een glazen pot, maar ze waren allemaal dikwandig en groot.
Ik heb een stuk folie gesneden voor de bodem (om het bruikbare oppervlak te vergroten en daardoor de productiviteit te verhogen).
Daarna wikkelde ik de folie buiten de wand van mijn container en probeerde ik de folie zo strak mogelijk te laten passen, omdat dit ook van invloed is op hoeveel lading het zal ophopen.
Overigens werd deze folie in de eerste Leidse bank met succes vervangen door de hand van de wetenschapper Muschenbruck (Mushenbrek) (1692-1761), die een vaartuig vasthield en besefte dat het beter was om de draad die was aangesloten op de elektrostatische machine die de Leidse pot oplaadde, niet aan te raken.
Bij het zoeken in de bakken vond ik een bal uit het lager, het is natuurlijk jammer dat er geen grotere diameter werd gevonden, maar hij verzamelt ook statische elektriciteit goed.
Ik besloot het te repareren door te solderen. Om te beginnen heb ik de plaats van solderen schoongemaakt met schuurpapier.
Vervolgens nam hij halfhars en soldeerde het koperdraad met een bal.
Vervolgens doorboorde hij gewoon het deksel van de container met een priem en legde daar een draad met een bal.
De onderste foto toont de ketting die ik in contact heb gebracht met de binnenvoering, maar vervolgens de folie (door het gebrek aan lijm of folietape) die erin zat achter te laten en de folie te vervangen door water, werd deze gedemonteerd.
En hier is hij in de uitgeruste vorm.
Ik heb geen elektrostatische machine om te controleren.
Ik moest het opladen met een tv (zomboyaschik). Nadat hij twee of drie keer met een bal over het scherm was geklommen, verzamelde hij voldoende elektrische ladingen om de vonk te ontladen.
En het klopt, ik zeg je, het is niet ziekelijk, sterker dan het lichtere piëzo-elektrische element.
Natuurlijk wilde ik de ervaring van Peter Van Mushenbrook niet herhalen, maar ik moest wel vanwege mijn slordigheid en gemakkelijk afgeleid zijn.
Voor degenen die met hun eigen handen een Leidse pot willen maken en niet weten hoe ze dit moeten doen, kan ik het volgende zeggen:
Het vat kan van glas zijn. Voor een kleine Leidse pot is het beter als de muren dunner zijn.
In plaats van folie is het handiger om folietape te gebruiken en ervoor te zorgen dat er geen luchtbellen tussen de tape en het vat achterblijven.
Als u besluit de binnenkant van het blik met folieband te lijmen, moet u ervoor zorgen dat de draad met de bal de binnenvoering raakt (u kunt de gevlochten draad solderen en een borstel of veer maken van een enkelkernige draad, over het algemeen zijn er veel opties). En als het met water is, moet de draad noodzakelijkerwijs het water raken.
Een bal kan van elk materiaal worden gemaakt, zelfs een diëlektricum, maar hij moet ook worden bedekt met folie (en zodat de folie de draad raakt), als je wilt, kun je de bal eenvoudig sneller uit folie rollen.
Je kunt hem zelfs opladen met een kam, pen, etc. alleen is het niet effectief, het is beter als er geen elektrofoormachine is, opladen via het tv-scherm (alleen die met een kathodestraalbuis zijn geschikt).
En tot slot wil ik de veiligheidstechniek zelf in herinnering brengen, omdat dit het belangrijkste is. Herhaal mijn fout niet, wees voorzichtig. Natuurlijk ga je niet dood door de opgebouwde lading van een kleine Leidse pot (het hangt van veel factoren af, waaronder je gezondheidstoestand), maar als je hem groot maakt en hem aansluit op een elektrofoormachine, is dat heel goed mogelijk. Het is dankzij de Leidse banken dat de elektrofoormachine zijn kracht ontwikkelt en zulke lange, angstaanjagende (sommige) vonken afgeeft, aangezien de verzamelde elektrische lading zich ophoopt in de banken ...