Hallo lieve lezers.
Misschien weet iedereen dat water uit waterstof en zuurstof bestaat en in deze staat kunnen deze elementen niet verbranden. Maar als je deze elementen van elkaar scheidt en ze in gasvormige toestand brengt, dan kan een van deze gassen branden, en met een zeer hoge temperatuur.
Auteur van vandaag zelfgemaakt maakte een klein apparaatje om waterstof uit water te halen uit elektrolyse, uit gewone bakvormen, en verbond er een zelfgemaakte gasbrander op. Met het productieproces en het resultaat van het werk, stel ik voor dat u zich vertrouwd maakt met dit artikel of door een video te bekijken.
Door de auteur gebruikte materialen en gereedschappen.
Fabricageproces.
Om te beginnen, de auteur kocht in het Chinees uit roestvrij staal, ze zijn uitstekend geschikt voor de extractie van waterstof uit water. U kunt gewone roestvrijstalen platen gebruiken, u kunt zelfs een ander metaal gebruiken, maar deze zullen snel oxideren en waardeloos worden. En met dergelijke vormen voor cupcakes hoef je al niets te doen, gewoon een paar gaten boren en dat is alles.
De auteur maakt aantekeningen voor toekomstige gaten. In de bodem van de mal bevinden zich twee openingen van 10 mm en 8 mm, en rond de omtrek van 5-6 openingen met een diameter van 3 mm zijn kleine openingen nodig voor een ongehinderde doorgang van gas er doorheen, om de vorming van luchtbellen te voorkomen, zodat u meer kunt boren.
In totaal heeft de auteur gaten geboord in 20 mallen.
Nu moeten deze mallen op twee M8-haarspelden worden geplaatst met een lengte van elk ongeveer 40 cm. De auteur heeft de uiteinden van de haarspelden iets geslepen om het proces van het invoegen van formulieren te vereenvoudigen.
Deze noppen dienen als stroomgeleiders, de ene is de positieve pool van de andere negatief.
Maar het punt is dat elk formulier slechts één haarspeld hoeft te raken, de tweede moet er doorheen gaan zonder het contact te sluiten. Ook mogen de formulieren elkaar niet raken. Hiervoor neemt de auteur een stuk nylon buis en snijdt 20 stukjes van 10-12 mm. Trouwens, de auteur snijdt de pijp met behulp van zo'n coole pijpsnijder.
We gaan verder, de auteur steekt een stuk buis in het 10 mm gat, het tweede gat blijft vrij. Zo'n operatie wordt gedaan met alle vormen.
Steek vervolgens de noppen in de gaten van het eerste formulier.
De volgende vorm moet op de noppen worden gedragen door deze 180 ° te draaien langs de horizontale as ten opzichte van de eerste vorm. Met andere woorden, de gaten met de plastic buis erin moeten afwisselen, naar rechts of links. Het blijkt dus dat het ene formulier betrekking heeft op een positief contact en het volgende negatief, dan weer het volgende op plus enzovoort. Ik hoop dat je het begrijpt)) In dit geval mogen de oppervlakken van aangrenzende vormen niet met elkaar in contact komen.
Hier is zo'n interessant ontwerp. De hele constructie moet in een luchtdichte container worden geplaatst. De auteur vond in zichzelf een fles van plexiglas, uitstekend, en het zal interessant zijn om het elektrolyseproces te observeren.
De auteur plaatst de mallen in de kolf en maakt in het deksel twee gaten voor de elektroden, met een diameter van 8 mm.
Schroeft de moeren op de tapeinden, plaatst de hoes, smeert de gaten met siliconen en draait nog twee moeren bovenop de hoes, waardoor de hoes aan de tapeinden wordt bevestigd.
Voordat u de kolf monteert, moet u de contacten controleren op kortsluiting, de auteur controleert met een tester, er is geen kortsluiting. Het is opmerkelijk dat alle mallen gingen zitten omdat ze elkaar niet mochten raken.
De auteur plaatst de elektroden in een kolf. Maar wacht, waar gaat het gas naartoe? De auteur maakt een gat aan de bovenkant van de kolf. Een stuk van een mouw met schroefdraad steekt in het gat, hoewel de draad hier alleen interfereert (blijkbaar was de andere niet op de boerderij). De mouw zit op siliconen.
Nu kunt u het deksel natuurlijk sluiten, nadat u het eerder met siliconen hebt ingesmeerd.
Nu begint de auteur met het vervaardigen van een soort beveiligingssysteem om het binnendringen van vlammen in de kolf met het geproduceerde gas te voorkomen. Om dit te doen, neemt hij een kleine plastic kolf en maakt twee gaten van 8 mm in het deksel.
Het steekt zuurstofbuizen in de gaten.
Het steekt één buis in zodat deze bijna tot aan de bodem van de tank reikt, deze buis wordt aangesloten op de fitting op de hoofdkolf.
De tweede buis moet helemaal bovenaan zitten, vanuit deze buis gaat het gas naar de brander. In deze pot moet je ergens op ¾ water gieten, maar zodat het water de bovenbuis enkele centimeters niet bereikt, en als er belletjes op het wateroppervlak komen, valt het niet in de bovenbuis.
Het resultaat was een veiligheidssysteem in de vorm van een hydraulisch slot. Als de vlam door de buizen naar de hoofdkolf komt, zal er geen plezier zijn.
Nu bereidt de auteur water voor op waterstofevolutie. Voor het beste hydrolyse-effect voegt het tafelsoda toe aan het water. De voorbereide elektrolyt wordt via een trechter in de kolf gegoten.
Het enige dat overblijft is om alle buizen aan te sluiten, trouwens, de auteur heeft het potbeveiligingssysteem op een zware standaard geplakt, zodat het niet per ongeluk zou omslaan. Hoewel het beter is om het aan de generator zelf te bevestigen.
De waterstofgenerator is bijna klaar, maar je moet nog een brander maken.
Sommigen maken branders van een injectiespuit, sommige van koperen buizen en maken hun ene uiteinde plat. Maar de auteur heeft al een metalen mondstuk, het is niet duidelijk waaruit, het is dan geschikt voor de vervaardiging van een brander. Slechts een kleine aanpassing is nodig.
Om extra bescherming tegen omgekeerde stuwkracht te creëren, maakt de auteur een vlamdover. Om dit te doen, snijdt hij een klein stukje van een metalen spons (voor gerechten), vouwt het in een buis en plaatst het in de branderbuis. Dat is alles wat de afleider klaar heeft. Ook zal deze afleider de oneffenheden van het geleverde gas compenseren. Die zal zeker aanwezig zijn vanwege de gevestigde eerste beschermingsfase, een watersluis.
Nu kunt u de brander aansluiten en het waterstofproductieproces starten.
Voor stroom is een gelijkstroombron, bijvoorbeeld een auto-accu of een oplader, geschikt. Maar de kracht van de bron moet hoog zijn.
De auteur heeft een oude transformator met gelijkrichterdiodes, met een vermogen van maar liefst 70 A, bij een spanning van 5 V zal hij deze gebruiken.
Verbindt de terminals, de polariteit maakt hier niet uit.
Wanneer u de transformator in het netwerk inschakelt, vormen zich onmiddellijk waterstofbellen op het oppervlak van de vormen.
Ook kan de hoeveelheid vrijgekomen waterstof worden waargenomen door de bellen van de watervanger.
Het is tijd om de brander in brand te steken.
De vlamtemperatuur is voldoende om door een aluminium blik te branden.
De aderen van de koperen kabel smelten ook de vlam.
Glas staat ook niet.
Over het algemeen raakte de auteur in een waanzin en begon hij alles te smelten dat niet tot zijn recht kon komen)))
Hierop neem ik afscheid van u, bedankt voor het lezen.
Het beste, tot binnenkort.
