Hoewel er nog geen apocalyps in zicht is, kan zo'n survivalistisch mes op veel plaatsen in het dagelijks leven van pas komen. Het is klein en kan discreet op de borst worden gedragen. En als er een behoefte is, kun je die krijgen en verdedigen. Ook heeft het mes zo'n handige functie als het openen van de flesjes. Om veiligheidsredenen is de schede van hun huid gemaakt voor het mes.
Materialen en gereedschappen voor het maken van een mes:
- molen;
- een stuk staal met een hoog koolstofgehalte;
- slijpmachine (vereenvoudigt het proces aanzienlijk);
- graveur;
- boren;
- schuurpapier;
- een paar bestanden van verschillende korrelgroottes;
- persoonlijke beschermingsmiddelen (handschoenen, bril enzovoort);
- leer, lijm, priem en naai-accessoires om een hoes te maken.
Nou, je moet ook een sjabloon vinden of bedenken om een mes en een hoes voor te maken.
Het proces om een mes te maken:
Eerste stap. Breng de sjabloon over naar het werkstuk
Allereerst drukt de auteur een sjabloon af en brengt deze over naar staal. De sjabloon is kant-en-klaar op internet te vinden of u kunt zelf een uniek mes ontwerpen. Omdat het mes van de survivalist sterk moet zijn, moet het gemaakt zijn van staal met een hoog koolstofgehalte, in welk geval het indien nodig kan worden gehard.
Als materiaal besloot de auteur om een stuk machete te gebruiken. De sjabloon moet uit papier worden gesneden en vervolgens op het werkstuk worden gelijmd. Je kunt hem ook eenvoudig omcirkelen met een viltstift of een scherp voorwerp, maar de eerste optie is handiger tijdens het werken.
Stap twee Ruw snijden
In dit stadium snijdt de auteur het hoofdprofiel van het mes uit, hier kunt u de gebruikelijke molen gebruiken. Het belangrijkste is om alle noodzakelijke veiligheidsregels te volgen en ter verdediging te werken. De auteur heeft geen schild op de molen, wat in tegenspraak is met deze regels.
Stap drie Boor het hoofdgat
Om koolstofstaal te boren, moet het metaal worden losgelaten. Om dit te doen, moet het worden verwarmd en vervolgens in de lucht afkoelen. Het bronartikel zegt dat de auteur de blanco verhit met een molen, wat niet helemaal duidelijk is.
Vervolgens wordt een gat in het werkstuk geboord met een conventionele boor met kleine diameter en vervolgens uitgebreid met een conische snijder tot de gewenste maat. Hierdoor wordt het gat met een graveur ingebracht. Het werk moet van twee kanten worden uitgevoerd. Je moet ook onthouden om op dezelfde manier het tweede gat te maken.
Stap vier Mes slijpen
En tot slot begint het meest populaire en belangrijkste podium bij het maken van een mes - slijpen. Dergelijke werkzaamheden worden het gemakkelijkst uitgevoerd met een bandschuurmachine. Hier moet je schuurpapier van verschillende korrelgroottes gebruiken, de auteur heeft 30 tot 800 eenheden. Het is belangrijk om het staal tijdens het slijpen niet te oververhitten, vooral het mes.
Stap vijf Gehard staal
Daarbij kan het lemmet herhaaldelijk opwarmen, dit leidt ertoe dat het staal zijn sterkte verliest. Dat het mes echt sterk was, moet worden getemperd. Verschillende staalsoorten worden op verschillende manieren getemperd. De auteur besloot zijn staal te verharden met pure motorolie.
Het werkstuk moet rood worden opgewarmd, dit kan zelfs in kolen. Om de gewenste temperatuur te bereiken, strooit de auteur het mes met zout. Zodra het smelt, kan het mes worden getemperd.
Na uitharding moet het metaal worden vrijgegeven, omdat het te kwetsbaar is. Hiervoor auto zet het in de oven met een temperatuur van 220oC en is er een half uur.
Nadat het mes is afgekoeld, moet het nog goed worden geslepen. Als het mes niet perfect scherp hoeft te zijn, dan kun je het mes slijpen met schuurpapier of een slijpsteen. Om het lemmet perfect scherp te maken, kun je een watersteen gebruiken. Het is waar dat een zeer scherp mes, zelfs in een koffer, niet erg veilig is om op de borst te dragen.
Dat is alles, ons survivalmes is klaar. Het kan in andere dingen van de overlevende worden gestopt of om de nek worden gedragen in de stijl van een spion.
Dankzij het strategische grote gat kan het mes gemakkelijk in de hand worden genomen, zodat het er niet uitvalt. Als gevolg hiervan kun je indien nodig de vijand voor- of achteraan zijn. Het mes wordt gebruikt als boksbeugels.
Stap zes Meshouder
Om veiligheidsredenen moet een dergelijk mes een betrouwbare hoes zijn. Bovendien maakt de hoes het nog stijlvoller. Om een hoes te maken heb je dik leer of ander soortgelijk materiaal nodig.
Eerst moet u de sjabloon afdrukken en op de huid overbrengen. Nu moeten er twee helften worden gesneden. De laatste stap is de verbinding van de twee helften en hoe dit te doen, beslist iedereen voor zichzelf. Je kunt lijm gebruiken, dit is een snelle maar minder betrouwbare manier. En ze kunnen ook worden genaaid, dus de hoes zal sterk zijn en het uiterlijk van de hoes zal het veel beter maken. En in het ideale geval worden twee methoden tegelijk gebruikt. Bij het verlijmen moeten twee helften zorgvuldig tegen elkaar worden gedrukt.
Als je niet zo'n dunne boor hebt om de huid te laten flitsen, kun je, zoals de auteur deed, een naald uit een grote spuit of druppelaar gebruiken. Het wordt eenvoudig in de boorkop van een boormachine of boormachine geklemd. Boren is echter niet nodig, de gaatjes zijn gemakkelijk te prikken door druk op de naald, als de huid natuurlijk zacht is.
