Als je met de fiets op reis gaat, rijst vaak de vraag waar je dingen moet neerzetten. Je moet tenslotte ergens de bak neerzetten om te koken, je moet de lichten, een tent, eten en andere accessoires ergens neerzetten. Natuurlijk, als er niet veel dingen zijn, kun je het doen met een rugzak, maar zelfs in dit geval zal er een behoorlijke belasting op je rug komen. Een uitweg uit deze situatie zijn koffers - speciale tassen die direct op worden geïnstalleerd de fiets.
Een meester besloot dergelijke tassen zelf te maken, het ontwerp van internet werd als basis genomen, daarnaast werd het oorspronkelijke project verbeterd.
Materialen en tools voor zelfgemaakt:
- polyester (het belangrijkste materiaal voor de tas);
- schaar;
- accessoires voor naaien;
- "Velcro" (sluit aan de onderkant van de tas);
- soldeerbout met platte punt;
- vloeibare polymeercoating Plasti Dip;
- gegolfd plastic (om de vorm stijf te maken);
- aluminium stroppen (1/8 inch maat);
- rubberen banden en andere kleine dingen.
We maken trunks voor de voorvork van de fiets:
Eerste stap. We snijden de elementen uit en naaien de blanco
De auteur besloot om de stammen van polyester te maken. U moet eerst een lange rechthoek uit het materiaal snijden en deze vervolgens zodanig vouwen dat de letter U wordt gevormd. Om de zijwanden voor de tas te maken, moet u nog twee rechthoeken van de juiste maat snijden.
De stof is verbonden met een soldeerbout en om het ontwerp verder te versterken, brengt de auteur zigzagnaden aan.
Omdat de tas wordt gesloten met klittenband, zullen er twee gaten ontstaan in het gebied van de zijwanden waar vocht doorheen kan stromen. Om dit probleem op te lossen is er een speciale kap gemaakt die het bovenste deel van de kofferbak bedekt.
Stap twee Beschermende coating
Omdat polyester vochtdoorlatend is, wordt de inhoud van de tas bij regenachtig weer nat. De oplossing voor dit probleem is om een speciale stof op de zak aan te brengen, deze polymeercoating heet Plasti Dip. Het aanbrengen van de stof op de fietstas is niet prettig, maar garandeert een betrouwbare bescherming van de stof tegen slijtage en nattigheid.
Om de bodem en naden van de stam betrouwbaar te laten weken, gebruikte de auteur een gewone borstel. Kortom, de hele zak is bespoten met de bovengenoemde stof. Je moet zoveel lagen aanbrengen dat het materiaal niet meer doorschijnt als je er doorheen kijkt naar de lamp.
Er werd slechts één Plasti Dip-spuitbus uitgegeven aan twee fietsbagage.
Bij het werken met Plasti Dip moet u zich houden aan veiligheidsmaatregelen. Omdat de stof onveilig is voor de gezondheid, moet je in een masker werken. Het is ook belangrijk om te weten dat Plasti Dip goed brandt, dus als u ermee werkt, moet u een open vuurbron vermijden.
Stap drie Verstijvers
Om de stijfheid van de tas te vergroten en zijn vorm te behouden, installeert de auteur golfplastic op de bodem van de kofferbak, deze is van de oude verwijderd auto- kofferbak waarmee de fiets wordt vervoerd. Het element heeft een vorm in de vorm van de letter L en de afmetingen zijn voldoende om de onderkant van de stam volledig te bedekken.
Daarnaast werden twee aluminium slings van 1/8 inch in de kofferbak geïnstalleerd. Met behulp van de grote werden de bovenste delen van de ringen vastgemaakt, en met behulp van een kleine ring direct. Ze zijn zo gemonteerd dat ze niet op het gegolfde plastic drukken en tegelijkertijd de vorm van de stam behouden.
De kofferbak is vastgemaakt met bouten zodat ze niet afrollen tijdens het rijden, een sanitairtape (Teflon) is nodig. Dat is alles, de koffers voor de voorkant van de fiets zijn klaar. Op de foto kun je zien hoe de achterkant van de tas eruit ziet. Om de auteur te repareren, besloten voor het onderste rek van de kofferbak, als deze aanpak de tas goed vastmaakt en niet rondhangt.
Trunks maken voor de achterkant van de fiets
Om de koffers voor de achterkant van de fiets te maken, besloot de auteur om een eenvoudigere aanpak te gebruiken. Hiervoor zijn twee identieke rugzakken gevonden die gemaakt zijn van gerecyclede flessen. Om de maat te verkleinen, sneed de auteur riemen van rugzakken af. Alleen de bovenste handgreep was over, met behulp waarvan het handig is om rugzakken van een fiets te verwijderen. Bovendien kunnen verschillende cilindrische voorwerpen van kleine afmetingen met rubberen banden aan de handgrepen worden bevestigd.
Omdat deze rugzakken ook vocht lekken, moeten ze ook worden behandeld met Plasti Dip. Eerst wordt de stof met een penseel op de bodem en naden aangebracht en vervolgens wordt de hele rugzak verwerkt met een spuitbus. Met een spuitbus kunt u zelfs ritsen bedekken, maar in het droogproces moeten ze soms worden losgemaakt en vastgemaakt zodat ze niet aan elkaar blijven plakken. Hierna zullen de bliksemschichten strakker worden, maar ze zullen het binnendringen van water beter binnen houden.
Om de fiets tegen regen te beschermen is er ook een capuchon voor gemaakt.
Het bevestigingsmechanisme aan de achterkant van de fiets
Hoe de kofferbak precies aan de achterkant van de fiets is bevestigd, is te zien op de foto. Om een goede spanning van de bevestigingen te garanderen, zijn rubberen banden nodig. Met behulp van hen moet je de haak en de achterkant van de kofferbak verbinden.
Om de stijfheid van de tas te garanderen, installeert de auteur, net als de voortas, gegolfd plastic op de bodem. Hier werd het echter in twee lagen geïnstalleerd, omdat het de bedoeling was om de achterstammen sterker te laden. Welnu, volgens hetzelfde principe werden aluminium stroppen in de rugzak geïnstalleerd.
Conclusie
Op de foto kun je zien hoe de tas eruit ziet nadat er verschillende lagen polymeercoating op zijn aangebracht. Op de foto is goed te zien hoe de bodem verzakt, dit komt doordat hier slechts één laag golfkarton is gebruikt.
Dat is alles, de fietsbagage is klaar. Volgens de auteur worden ze zelfs bij hevige regen niet nat en zijn ze ook behoorlijk bestendig tegen fysieke inspanning. Het enige nadeel kan worden overwogen dat als je dingen uit de voorste kofferbak haalt, deze een beetje heen en weer kan wankelen.
