Zeker, ieder van ons heeft in zijn kindertijd minstens één keer een waterraket gemaakt en gelanceerd. Zo'n zelfgemaakt het goede ding is dat ze snel worden gemonteerd en geen brandstof nodig hebben, zoals buskruit, gas enzovoort. De energie die wordt gebruikt om zo'n raket te lanceren, is perslucht, die wordt gepompt door een gewone pomp. Hierdoor komt er onder druk water uit de fles, waardoor er een jetaandrijving ontstaat.
De hieronder besproken raket bestaat uit drie flessen, elk van 2 liter, dat wil zeggen, het is een vrij grote en krachtige raket. Bovendien heeft de raket een eenvoudig reddingssysteem waarmee de raket soepel kan landen en niet kan crashen.
Materialen en hulpmiddelen voor zelfgemaakt:
- kunststof buis met schroefdraad;
- flessen;
- parachute;
- multiplex;
- blik in blik;
- Een kleine motor, versnellingen en andere kleine dingen (om een reddingssysteem te creëren);
- stroombron (batterijen of accu van een mobiel).
Tools voor werk: schaar, ijzerzaag, lijm, schroeven en een schroevendraaier.
Aan de slag met het maken van een raket:
Eerste stap. Raket ontwerp
Om de raket te maken, werden drie flessen van twee liter gebruikt. Twee flessen in de constructie zijn nek aan nek verbonden; een cilinder gemaakt van een lege plastic gasfles werd gebruikt als adapter voor de verbinding. Details zitten op lijm.
De tweede en derde fles zijn van onder naar beneden bevestigd. Voor de aansluiting worden een buis met schroefdraad en twee moeren gebruikt. Bevestigingspunten zijn goed afgedicht met lijm. Maar om de raket meer gestroomlijnd te maken, worden stukjes fles op de gewrichten gelijmd. De hals van een plastic fles wordt gebruikt als tip. Het resultaat is dat de hele structuur een enkele gladde cilinder is.
Stap twee Raketstabilisatoren
Om verticaal te schieten, want het zal stabilisatoren moeten maken. De auteur maakt ze van triplex.
Stap drie Mondstuk
Het mondstuk is iets kleiner gemaakt dan normaal wanneer alleen de hals van de fles wordt gebruikt.Om een mondstuk te maken, wordt een flesdop genomen en wordt er een gat in uitgesneden. Hierdoor komt het water niet zo snel naar buiten.
Stap vier Lanceerplatform
Voor de vervaardiging van de pad heb je een spaanplaat nodig, evenals twee metalen hoeken. Een metalen beugel wordt gebruikt om de raket vast te houden; het houdt de raket bij de hals van de fles. Bij het lanceren wordt de beugel met een touw uitgetrokken, terwijl de nek wordt losgelaten, een waterdruk wordt gevormd en de raket opstijgt.
Stap vijf De laatste fase. Parachute-apparaat
Het parachutesysteem is heel eenvoudig, er is geen elektronica, alles wordt gedaan door een monteur op basis van een primitieve timer. Op de foto kun je zien hoe de parachute eruitziet wanneer deze is opgevouwen.
Het parachutecompartiment is gemaakt van een blikje. Wanneer de parachute moet worden geopend, dwingt een speciale veer hem door de deur in het blik. Deze deur gaat open met een speciale timer. Op de foto is het modieus om te zien hoe de stamper met de veer is gerangschikt.
Wanneer de parachute is opgevouwen en de raket nog niet is begonnen te vallen, wordt de deur van het parachutecompartiment gesloten. Verderop in de lucht werkt een timer, opent de deur, wordt de parachute naar buiten gedrukt en geopend door een luchtstroom.
Het apparaat van de parachutetimer is erg primitief. De timer is een kleine versnellingsbak met een as, maw het is een kleine lier op basis van een elektromotor. Wanneer de raket opstijgt, krijgt de motor onmiddellijk stroom en begint hij te draaien, terwijl een draad op de as wordt gewikkeld. Wanneer de draad volledig is opgewonden, begint deze aan de vergrendeling op de deur te trekken en gaat het parachutecompartiment open. De versnellingen op de foto zijn handmatig gemaakt met behulp van een bestand. Maar u kunt kant-en-klaar speelgoed, horloges enzovoort gebruiken.
Dat is alles, het zelfgemaakte product is klaar, op de video kun je zien hoe alles werkt. Toegegeven, de lancering zonder parachute wordt hier getoond.
Volgens de auteur was het zelfgemaakte product niet erg productief, dat wil zeggen dat de raket op ongeveer dezelfde hoogte opstijgt als een gewone fles. Maar hier kun je bijvoorbeeld experimenteren om de luchtdruk in een raket te verhogen.