Elk jaar verschijnen er steeds meer vissers op de waterlichamen, wat het aantal plaatsen voor succesvolle visserij aanzienlijk vermindert. Soms, als je gaat vissen, zie je dat je gewoon nergens kunt vangen en dat je een vissersplaats voor jezelf moet creëren. Het meest voorkomende probleem dat zich voordoet bij het regelen van een nieuwe visplaats is algen. Als de addertje onder het gras ook op de een of andere manier kan worden verwijderd, dan is het in de strijd tegen algen speciaal armatuur - onderwaterzeis.
Zoals dit zelfgemaakt en besloot één auteur te delen met andere vissers. Met zo'n zeis kun je algen bijna onder de wortel onder water snijden en de resterende stronken verstoren het vissen of vissen niet.
Materialen en gereedschappen voor het maken van vlechten:
- een stalen strip van metaal 2-3 mm dik, 400-500 mm lang, 30-40 mm breed. De auteur gebruikte hiervoor een ijzerzaagblad van een metaalzaag. Het canvas heeft hiervoor uitstekende afmetingen en dankzij het sterke roodgloeiende staal kunnen zelfs kleine takken onder water worden gesneden.
- een stuk stalen buis (diameter 15-20 mm, lengte 400-500 mm);
- molen;
- boren met boren;
- touw (kapron touw van de orde van 10 m);
- een stuk kunststof rioolbuis met een diameter van 50 mm;
- een ijzerzaag;
- een bout met een moer.
Het proces om vlechten te maken:
Eerste stap. Een zeismes maken
Om een mes te maken, dat wil zeggen dat de vegetatie direct wordt afgesneden, heb je een grinder of grinder nodig. Een van de zijkanten van de stalen strip moet goed worden geslepen, uiteindelijk moet het scherp zijn als een scheermes, dat wil zeggen als een echte vlecht. Als de vlecht dof is, laat hij dunne algen achter en drukt ze gewoon op de bodem.
Stap twee We maken het tweede element van de vlecht
Het tweede element van de vlecht is de houder die het mes vasthoudt. Om het te maken, heb je een stuk stalen buis nodig. Vervolgens wordt een molen genomen en met behulp hiervan wordt een groef in de buis gesneden, deze moet worden gemaakt zoals op de foto. Op het mes moet je ook een groef snijden die in de pijp gaat. Het resultaat is dat het mes met slechts één bout op het handvat wordt gemonteerd en er stevig op zit.
Bij dezelfde stap moet u een gat in de pijp en het mes boren. Vervolgens wordt het mes in de buis gestoken en vastgezet met een bout en moer.
Stap drie Plaats voor het bevestigen van het touw
Om het touw vast te zetten, moet je opnieuw met een boor werken en een gat vanaf het andere uiteinde van de buis boren. Na het monteren van de structuur kun je een touw aan de vlecht binden.Een sterk kaprongaren met een lengte van 10 meter fungeert als touw. Op de foto zie je de zeis, die al klaar is voor gebruik.
Stap vier Een vlechtbekleding maken
Omdat het mes van de zeis erg scherp is, kan het per ongeluk aanraken ervan ernstig letsel veroorzaken. Daarnaast kan een scherp mes dingen snijden waarmee de vlecht in de stam zal liggen. Om dit te voorkomen is er een omslag gemaakt op de vlecht. Om het te maken, heb je een stuk plastic pijp nodig met een diameter van 50 cm. Wat de lengte van de pijp betreft, deze moet iets groter zijn dan de lengte van het vlechtmes.
Allereerst moet u met behulp van een boor in het midden van de plastic buis een gat boren, in diameter moet het zo zijn dat het gemakkelijk in de metalen buis van de vlecht kan worden gestoken. Vervolgens wordt een ijzerzaag genomen en met behulp hiervan langs de plastic buis wordt een snede gemaakt, zoals aangegeven op de foto. Dat is alles, de hoes is klaar, nu kun je hem op de vlecht leggen en wees niet bang dat zijn scherpe mes tot enkele ongewenste gevolgen zal leiden. Zo'n vlecht kan zelfs in een rugzak worden gedragen.
Als je zo'n apparaat meeneemt om te vissen, dan kan de visser zeker vissen waar hij maar wil.
Stap vijf Hoe te werken met een zeis
Als u met zo'n zeis werkt, moet u een paar regels kennen. Allereerst moet je weten dat je een vlecht niet met gedraaid touw in het water kunt gooien, in de hoop dat deze tijdens de vlucht tot rust komt. Tegelijkertijd zal de vlecht heel erg ronddraaien, zichzelf om zich heen draaien en wanneer de visser langs de bodem sleept, kan hij eenvoudig het touw doorknippen. Hierdoor blijft dit gevaarlijke gereedschap onderaan en vormt het een ernstig gevaar voor zwemmers. Als gevolg hiervan moet je in het water klimmen en onderaan een zeis zoeken.
Om een vlecht goed te werpen, moet je eerst al het touw afwikkelen en voorzichtig vouwen met een ring aan de kust. Het andere uiteinde van het touw moet goed zijn vastgemaakt aan een struik, een boom of een pen moet in de grond worden gehamerd zodat de vlecht niet met het touw wegvliegt. Gooi de vlecht die je nodig hebt en houd het touw vast. Eerst moet je het een beetje slingeren en dan langzaam het touw loslaten, er mogen geen plotselinge bewegingen zijn, omdat de vlecht kan draaien.
In totaal beveelt de auteur aan om twee manieren te gebruiken om gras te maaien met zo'n apparaat. In het eerste geval wordt de zeis in het water gegooid en zakt deze volledig naar de bodem. Vervolgens kunt u het touw pakken en de zeis voorzichtig naar de kust slepen. In dit geval wordt een deel van de planten afgesneden en een deel op een zeis gewikkeld en aan de kust afgeleverd. Met deze aanpak is het mogelijk dat de bodem geen schuine algen zijn.
De tweede methode omvat het gebruik van schokkerige bewegingen. De vlecht zakt ook naar de bodem, dan zakt het touw naar de grond en wordt er een ruk gemaakt van ongeveer 20-25 cm lengte, hierdoor kun je onderwater vegetatie bijna onder de wortel betrouwbaar maaien.
Bij het gebruik van een dergelijke vlecht moet het touw sterk zijn, het moet in ieder geval bestand zijn tegen een belasting van 50 kg. Wat het geluid betreft, ja, zo'n instrument maakt de vissen aanvankelijk bang, maar na een tijdje, als gevolg van het uit de bodem stijgende slib en verschillende micro-organismen, keert de vis met nog grotere belangstelling terug naar dit gebied.