De Chizhevsky-kroonluchter werd uitgevonden in 1927 en wordt tot op de dag van vandaag actief gebruikt in de geneeskunde, de productie van gewassen, de veehouderij enzovoort. Tegenwoordig kan dit wonder van technologie worden gekocht, maar niet alle apparaten kunnen correct werken. Zo is bijvoorbeeld in het gekochte apparaat de spanning op de elektrode zelden meer dan 25 kV, wat betekent dat dergelijke geïoniseerde lucht de gezondheid helemaal niet beïnvloedt. En als de ionisator op het werk de geur van ozon of stikstofoxiden vormt, dan is dit allemaal schadelijk voor de gezondheid. Laten we enkele eenvoudige schema's bekijken waarmee u een luchtionisator kunt samenstellen doe het zelf.
Materialen en gereedschappen:
- soldeerbout met soldeer;
- hoogspanningstransformator;
- transistors;
- zenerdiodes;
- diodebruggen;
- weerstanden;
- condensatoren;
- en andere radio-elementen.
Een volledige lijst met materialen hangt af van het specifieke zelfgemaakt.
Het productieproces van de ionisator:
De veiligste luchtionisator
Op de populaire elektronicasite werd de veiligste versie van een luchtionisator geïntroduceerd.
Allereerst is het pluspunt van het apparaat dat het geen externe elementen heeft met een hoge spanning, waardoor de kans op een elektrische schok bij aanraking wordt verkleind.
Het voorgestelde schema veroorzaakt nog steeds niet zo'n niveau van radio-interferentie en produceert minder statische spanning, wat kan leiden tot verval van de omliggende apparatuur.
En tenslotte trekken industriële ionisatoren vaak zeer sterk stof aan; ook hier probeerden ze dit nadeel weg te nemen.
Een multivibrator gebouwd op transistors VT1 en VT2 wordt gebruikt als basis voor de ionisator. De multivibratorfrequentie wordt gewijzigd met behulp van de afstemweerstand R7 in het bereik van 30 tot 60 kHz. Vanuit de multivibrator komen de pulsen aan bij de spanningsomvormer, deze is gebouwd op twee transistors VT3, VT4, evenals een transformator T1. Wanneer de frequentie op de converter verandert, verandert de uitgangsspanning aan de output van de converter. Als u de frequentie verlaagt, neemt de uitgangsspanning toe.
Vervolgens gaat een hoge spanning (in de orde van 2,5 kV) van de secundaire wikkeling van de transformator T1 naar de ingang van de vermenigvuldiger, deze wordt gemonteerd op condensatoren C8-C13 en diodes VD5-VD10. Welnu, dan gaat de spanning rechtstreeks naar de kroonluchter zelf, deze is gemaakt van een meeraderige koperkabel, waarvan de aderen zijn vertakt met een paraplu in een rechte hoek. Een terminal van de secundaire wikkeling van de transformator T1 is verbonden met de behuizing (min) van het apparaat. De afstand tussen de elektroden wordt individueel gekozen.
Bescherming
Om een te groot potentiaalverschil tussen de elektroden en andere structurele elementen te voorkomen, worden weerstanden R8-R10 gebruikt. Om de secundaire wikkeling van de transformator niet te doorbreken, is in het systeem een vonkbrug SG1 voorzien.
Voeding
Het stroomcircuit is gebouwd op reactieve capaciteit. Het bestaat uit een zenerdiode VD2, condensatoren C1, C2, een diodebrug VD1 en een weerstand R2.
Koffer en ventilator
Om het apparaat veilig te maken, wordt het in een hoesje geplaatst met een computervoeding. Om de circulatie van geïoniseerde lucht te garanderen, wordt een computerkoeler gebruikt, die op zijn oorspronkelijke plaats in de voeding staat. De ventilator werkt op een 12V voeding en er is ook een apart circuit voor voorzien.
Auto-ionisator
Er kan ook een kleine ionisator worden geïnstalleerd auto, besloot een auteur op de site zo'n zelfgemaakt product te delen. Het systeem is zo ontworpen dat het rechthoekige pulsen genereert, die vervolgens de poort van de veldeffecttransistor binnenkomen. Het sluit of sluit op zijn beurt met een bepaalde frequentie. De transistor is aangesloten op de transformator, hierdoor wordt op zijn primaire wikkeling een pulsspanning opgewekt.
De transistor moet krachtig zijn, daarvoor is de IRF740 of IRF840 zeer geschikt. Wat betreft de transformator, hier wordt die gebruikt in horizontale buizen voor beeldbuizen. Aan de vrije kant van de kern moet je tien windingen koperdraad winden met een diameter van één millimeter. De secundaire wikkeling van de stringer wordt gebruikt door de inheemse.
Hoogspanning komt van de secundaire wikkeling naar de gelijkrichter en laadt vervolgens de condensator op. KTs106G of KTs123 kan worden gebruikt als diode.
Nog een paar luchtionisatorcircuits
De site was ontworpen om een klassieke luchtionisator te maken, dat wil zeggen in de vorm van een kroonluchter. De hoofdring is gemaakt van blank koperdraad met een diameter van 4,5 mm. Vervolgens wordt een dunnere koperdraad met een diameter van 0,7-1 mm loodrecht op deze ring getrokken.
Je kunt ook een metalen gymnastiekring gebruiken om een ring te maken.
Om naalden op de kroonluchter te maken, worden gewone pinnen gebruikt. Ze worden op de kruising van de draad gesoldeerd. De kroonluchter is bevestigd met drie stukken koperdraad met een diameter van 0,7-1 mm, die onder een hoek van 120 graden aan de rand is bevestigd. Nu blijft het alleen om de spanning op de kroonluchter aan te sluiten, het kan met elke draad worden uitgevoerd, zelfs een antennekabel is voldoende.
