De auteur van Instructables onder de bijnaam Biggsy for the Gang Show (heeft niets te maken met gangsters, zogenaamde optredens waarin scouts spelen, zie hier) Ik had de rekwisieten nodig in de vorm van een oude stamtelefoon. Deze telefoons, die later werden vervangen door mobiele telefoons, waren aangesloten op één basisstation in de hele stad. Vanwege het grote vermogen moesten ze heel groot gemaakt worden, ze werden aan een riem gedragen of in een auto gezet. Ondanks de schaarse functies waren dergelijke telefoons erg duur. Trunk-telefoons uit één stuk verschenen later, maar de uitvoering gaat over een eerder tijdperk. De Sovjet Altai is ook een van de voorbeelden van een kofferbaksysteem. De telefoontjes waren onbeperkt, er was geen bescherming tegen de 'dubbels', maar het was ook niet nodig, aangezien er geen uitweg was voor de G8 en de intercity, het was nog ver verwijderd van premium service-abonnementen. "Zet" abonnee "op de kop" "dubbel" kon niet.
Als een trunk-telefoon uit twee eenheden bestaat, bevindt de antenne die nodig is om met het basisstation te communiceren niet op de handset, maar op die eenheid die aan de riem wordt gedragen. Maar ofwel uit onwetendheid, ofwel uit entourage, plaatst de meester de antenne op de handset, als een analoge huisradiotelefoon uit het pre-DECT-tijdperk. Buiten ziet de handset er erg onbeleefd uit:
Maar dankzij de bijzonderheden van de podiumverlichting merken toeschouwers van de voorstelling in de zaal geen kleine onnauwkeurigheden op:
Werk eraan zelfgemaakt de meester begint met de vervaardiging van de zijwanden van de buis:
Vervolgens brengt hij de maat van het diagonale deel over op het volgende werkstuk:
Dit helpt hem om de tape af te snijden en vormt na het buigen van het buislichaam de gewenste lengte:
De wizard voegt partities toe voor stijfheid en stelt de antenne in:
Sluit de wanden van de voorkant van de buis, eerst van onder en van boven:
En dan in het midden:
Waarom het toetsenbord trekt, het is sowieso niet duidelijk in de hal vanaf deze afstand zullen ze niet zien. Nou, dat klinkt als zo'n theatrale humor.
En tot slot verzamelt het een model van een eenheid met een batterij, logica en een zendontvanger die aan een riem wordt gedragen, in de vorm van een rechthoekig parallellepipedum met een uitsparing voor het opbergen van de buis (de bovenwand is enigszins verzonken):
Op de vorige foto had hij al een riem, maar het volgende laat zien hoe je hem moet bevestigen:
Het licht gaat uit, het gordijn gaat open. Nou, de rekwisieten zijn er al. Er zal een voorstelling plaatsvinden over het leven van rijke mensen in de jaren tachtig.
