Velen van jullie houden vast van antiek. Vooral degenen die helemaal opnieuw moesten worden gemaakt.
In dit artikel vertelt de maker van het YouTube-kanaal Measured Workshop hoe hij het ontwerp van een oude mechanische gong voor een boksring heeft nagebouwd. Nu kan dit ontwerp worden gebruikt als deurbel.
Zo'n telefoontje maakt een heel hard enkel geluid als je aan het touw trekt.
De vader van de auteur kocht een niet-werkende elektromechanische gong op een rommelmarkt. De diameter van zijn bord is 25 cm. Zij zal het belangrijkste onderdeel zijn van dit zelfgemaakte product.
Materialen
- Oude boksgong
- Roestvrijstalen plaat
- Eiken log
- Veren
- Wasmachines, noten
- Nagels, bouten
- Ronde schroef
- Verfverwijderaar
- Emery paper korrel 80-240
- Lompen.
Gereedschap gebruikt door de auteur.
—
—
—
- Snij- en reinigingswielen
- Dikker, cirkelzaag
- Boormachine, boren voor metaal en hout
—
- Bandschuurmachine
- Bankschroef, kern, hamer, tang, sleutel, metalen borstel
- Liniaal, marker.
Fabricageproces.
Allereerst gaat de auteur over tot de vervaardiging van een schokvoet. Hij markeerde de stalen plaat en maakte de nodige sneden.
Deze twee bloembladen moeten in dikte worden verkleind.
De meester fixeert de basis van de voet in een bankschroef en buigt de bloembladen onder een hoek van 90 graden. Het is op hen dat de plaat zal vasthouden.
In de poten wordt een gat voor de as geboord. En aan de basis - gaten voor het bevestigen van de spits en de trekveer.
De hoeken van de poten en de rand van de plaat zijn afgerond, scherpe randen zijn geslepen op een bandmachine.
De plaat zit vast in een bankschroef en buigt bijna in het midden onder een hoek van ongeveer 15 graden.
Hier is een blanco van het eerste deel.
Nu moet je de trigger zelf maken, het is ook het peloton. Het werkstuk wordt ruwweg gesneden door een slijpmachine.
De schijf wordt vervangen door een flap-clean en defecten worden verwijderd. Nauwkeuriger verwerking gebeurt op een bandmachine.
Vervolgens wordt het gemarkeerd met een kern en worden gaten geboord voor een veter, een hond en een as.
Een hond wordt gesneden en verwerkt, die de plaat zal spannen.
Er wordt een ijzerzaag in gemaakt om te zagen, waarna een van de randen wordt gebogen.
Bij de hond moet je twee gaten boren voor bevestiging aan de haak en de veer.
Nu worden alle werkstukken handmatig geschuurd met schuurpapier. De meester stopt bij de 240ste korrel.
Vervolgens moet je de hond met een haak verbinden. Hiervoor gebruikt de meester een klinknagel.
Om een kleine opening achter te laten, steekt de master in tussen de hond en de haakmeetsonde 0,15 mm dik uit de set. Klink vervolgens het klinkpistool.
Als resultaat kregen we zo'n bewegende hond.
Het kwam op de gong. De auteur ontleedt het, gooit alleen de elektromagneet weg en laat de bout en sluitringen achter.
De staat van de plaat is volkomen onpresenteerbaar. Smeert het met een vloeistof om verf te verwijderen en maakt het na een paar minuten schoon met een mes, staalborstel en verwijdert het met een doek. De achterkant is met schuurpapier van roest ontdaan.
Het buitenoppervlak afwerken met een orbitale machine en handmatig.
De belangrijkste onderdelen van het mechanisme zijn klaar.
Nu moet je een basis maken. Hiervoor koos de meester een stuk eiken massief. In lengte bijgesneden en verwerkt in de vandiktebank.
In het machinaal bewerkte werkstuk boort hij de benodigde gaten voor twee borgbouten en twee assen van de tapeinden.
Verzadigt het oppervlak van de basis met lijnolie.
Naast de afgewerkte onderdelen zijn dergelijke elementen ook vereist.
De impregnering is opgedroogd en de hoofdschroeven in de borgbouten en tapeinden.
Als je een plastic ring zet, zet je een trigger met een hond op de as.
De impactplaat komt iets hoger te liggen, de auteur moest een paar ringen voor de voering oppikken.
Nu, zonder de plaat te bevestigen, controleert het de werking van het mechanisme.
Hij zet de hamer vast op het bord, hiervoor pakte hij een houten handvat.
In het midden van de basis wordt een zelftappende schroef met oog geschroefd. Dan kleeft een veer aan de plaat, wordt door een tang getrokken en wordt er aan het tweede uiteinde aan vastgemaakt.
De tweede veer klampt zich vast aan het gat in de hond en aan het oog van de schroef.
Toen de spits bewoog, ontdekte de meester dat de veren een rinkelend geluid maakten. Daarom plantte hij er een stuk fluweel onder en maakte het vast met een meubelnietmachine. Nu werkt het mechanisme zoals het hoort!
Het blijft om een voering te maken voor het installeren van de bel. De auteur sneed het op de gewenste maat en boorde vier doorlopende gaten voor bevestigingsschroeven en één voor de plaatbevestigingsbout.
In dit gat wordt een meubelmoer gehamerd en de standaard wordt met zelftappende schroeven op de basis geschroefd.
Alle originele onderdelen worden in omgekeerde volgorde gemonteerd. Eerst de voering, dan de bel, de ring met het merk en vastgemaakt met een schroef.
Welnu, het mechanisme werkt prima, en om het geluidsvolume aan te passen, kun je eenvoudig de grootte van de spits veranderen of er ringen onder plaatsen.
Het werk van het mechanisme kijkt dus van bovenaf.
Alles is klaar, je kunt het aan de muur bevestigen en de veter door de siliconen buis de deur uit steken.
Zo'n telefoontje kun je natuurlijk doen met een belletje.
Met dank aan de auteur voor het geleverde werk om de oude gong te herstellen!
Allemaal goed humeur, veel geluk en interessante ideeën!
Video van de auteur is hier te vinden.