De auteur onder de bijnaam carbono.silício (vertaald als siliciumcarbide - een schuurmiddel en tegelijkertijd een halfgeleider die ooit zelfs in LED's werd gebruikt) heeft op het eerste gezicht een gewone stereoversterker samengesteld, waarvan elk kanaal één LM386-chip bevat. Maar dit zelfgemaakt Het is niet alleen een gebruiksvoorwerp, maar ook een kunstwerk. Het apparaat is in de eerste plaats gemonteerd op een standaard van klimophout bedekt met schellak en in de tweede plaats door een volumetrische installatie, waardoor het een speciale, unieke "sculpturaliteit" heeft. Het schema van beide stereokanalen is standaard, van een datasheet tot een microcircuit, je kunt het bijvoorbeeld zien. Er zijn twee versies van dit schema, met een vaste en verstelbare (en tegelijkertijd verhoogde) versterking:
De meester neemt een stuk klimophout en is niet bijzonder en grijpt in in zijn vorm. Maakt slechts twee oppervlakken plat voor het gemak, dat is alles. Vervolgens bedekt hij de resulterende standaard met schellak en gaat hij verder met het plaatsen van de componenten, te beginnen met een connector voor de voeding, schakelaar, invoer- en uitvoeraansluitingen van het RCA-type (tulp), evenals een paneel voor microschakelingen van beide kanalen. Voor degenen die goed kunnen solderen, zijn stopcontacten optioneel, maar hier maken ze deel uit e sculpturen:
Vervolgens voegt hij een dubbele variabele weerstand, constante en afstemweerstanden, condensatoren, luidheidsschakelaar toe. Raad met behulp van afstemweerstanden welke van de twee standaardcircuits de master stereokanalen verzamelt. Hij verwijdert krimpkous van elektrolytische condensatoren, waardoor ze er vintage en zelfs beter uitzien. Maar voordat u het verwijdert, moet u bovenop aluminium krassen op een nauwelijks waarneembare markering die de polariteit aangeeft, anders gaan deze gegevens permanent verloren.
In principe kan op deze versterker worden beschouwd als klaar en kan deze worden gebruikt. Maar de meester voegt twee, op het eerste gezicht, kleine details toe die de structuur een afgewerkte look geven. Ten eerste is het een handvat op de as van een variabele weerstand, en ten tweede een achtergrondverlichting bestaande uit in serie geschakelde weerstanden (constant en afstemming) en een LED. In het stuk hout zat aanvankelijk een kleine uitsparing waarin de LED precies paste. Let op: het handvat is gemaakt van een elektrolytische condensatorbehuizing.
En hier is een weergave van de voltooide versterker vanuit nog drie hoeken:
Laten we een video over deze versterker bekijken: