Misschien hebben sommigen van u al parabolische spiegels gemaakt van oude satellietschotels. Maar ze zijn behoorlijk zwaar en hebben een aantal nadelen.
In dit artikel vertelt de auteur van het YouTube-kanaal "NightHawkInLight" je over de technologie van het creëren van een lichte en goedkope 28-inch parabolische spiegel. Het kan worden gebruikt voor een aantal verschillende processen, van het verwarmen van media tot het koken. Het kan zelfs onderdeel worden van een telescoop.
Zelfgemaakt is vrij eenvoudig om zelf te maken en de materiaalkosten zijn vrij laag.
Materialen
—
- Constructieschuim
- glasvezel stof
- tepel
- Tweecomponenten epoxyhars
- Vel polyurethaanschuim
- Plastic tape
- Grenen planken, stalen hoeken
- Aerosol contactlijm
- Siliconenkit.
Gereedschap gebruikt door de auteur.
- Snijschijf
— Fiets de pomp
—
—
— .
Fabricageproces.
Bij het maken van dergelijke spiegels wordt gebruik gemaakt van perslucht, die helpt om een parabolische vorm te vormen uit een vel gealuminiseerde film "Mylar". Mylar wordt meestal verkocht in de vorm van reddingsdekens. Mylar is gemonteerd op een vlak, luchtdicht oppervlak. Daarna ontstaat er een verhoogde druk onder waardoor deze wordt opgeblazen als een gigantische bel.
Het eerste waar de auteur aan begint te werken, is het oppervlak zelf, waarop het met aluminium gecoate materiaal wordt opgeblazen. De auteur besluit voor dit doel een vel van een halve inch polyvinylchloridevezel te testen. Het is luchtdicht en perfect gelijkmatig. Wat je nodig hebt.
In het midden van het blad maakt de auteur een gat voor luchttoevoer. Om dit te doen, moet je eerst de nippel van de fietskamer in een klein stukje PVC plaat monteren.
In het midden is duidelijk een vrij groot gat te zien, waarvan de randen zijn bewerkt met PVC-lijm. Er zit een voorbereide eenheid met een geïntegreerde klep op, met de kleppoot omhoog.
Als je het vel omdraait, de achterkant, wordt het idee van de auteur duidelijk - de klep is hier in het oppervlak begraven.
De volgende stap, de auteur schetst de contouren van de cirkel met de diameter, die een spiegel zou moeten zijn. Dit kan met een groot kompas of een geschikte vorm.
Aan de buitenomtrek van de cirkel bewerkt hij het oppervlak met schuurpapier. Het is langs deze contour dat lijm wordt aangebracht om de mylar te fixeren en het gewenste gebied af te dichten.
Zoals eerder vermeld, wordt Mylar verkocht in de vorm van een levensreddende deken en meerdere keren gevouwen verpakt, waardoor er veel vouwen op het oppervlak verschijnen.
Voordat er een spiegelprototype van wordt gemaakt, moet het worden geëgaliseerd. De auteur maakt hiervoor speciaal een houten frame, iets groter dan de PVC plaat zelf. En strekt er een met aluminium beklede film op uit.
De eenvoudigste manier om Mylar en een houten frame tijdelijk met elkaar te verbinden is contactlijm in de vorm van een spray. Tegelijkertijd verwerkt de auteur slechts één van hen, het bovenoppervlak van het frame, bevestigt de Mylar zonder vouwen, draait het frame vervolgens om met de tegenoverliggende rand, verwerkt opnieuw met lijm en trekt de film strak om alle vouwen uit te lijnen. Op dezelfde manier maakt hij de andere kanten vast.
Overtollige film is verwijderd.
Uit eerdere experimenten was de auteur ervan overtuigd dat Mylar het beste kan worden verlijmd met PVC tot epoxy. Hij bedekt het met de omtrek van een cirkel en laat het frame met het canvas van boven zakken. Daarna drukt hij onmiddellijk de Mylar in een cirkel zodat er een geïsoleerde ruimte in het midden ontstaat. De epoxy moet goed drogen.
Om er lucht in te pompen, wordt een gewone fietspomp gebruikt. Het is moeilijk te bepalen in hoeverre Mylar kan worden opgeblazen voordat het doorbreekt. Maar gelukkig nam het vrijwel onmiddellijk de vorm aan van een parabool.
Om de gewenste vorm te fixeren, bedekt de auteur bij de eerste poging de Mylar met gewoon constructieschuim.
Maar het resultaat was erg triest. Het is goed dat de basis gemakkelijk kan worden schoongemaakt en hergebruikt.
Bij de tweede poging bedekt de auteur de parabool met een tweecomponenten epoxyhars.
En dan wordt er een laag glasvezel bovenop gelegd.
Gedurende de tijd dat het glasvezel uithardt, kunt u de "bel" lichtjes oppompen. Ondertussen legt hij nog twee lagen glasvezel op.
Om de uitharding te versnellen en om vervorming van de parabool te voorkomen, warmt de auteur de spiegel op met een haardroger.
Om de spiegel niet te beschadigen, snijdt de auteur de spiegel met een slijpmachine van de basis af.
En hier is hij het resultaat! De reflectiviteit van zo'n spiegel is redelijk goed.
Het enige is dat glasvezel iets flexibeler is dan we zouden willen. Hierdoor is de parabolische vorm van de spiegel zelf enigszins verstoord.
De auteur besluit het formulier met een borduurring te repareren. Hiervoor blijkt de kunststof zijde voor de tuin zeer geschikt. De auteur vouwt het in een ring en zet het vast met bouten en moeren.
De hoepel wordt bovenop de spiegel geplaatst, die stevig door de belasting wordt ingedrukt, zodat de randen een beetje recht komen en het oppervlak de gewenste vorm aanneemt.
De spiegel wordt met siliconenkit rond de omtrek ingesmeerd en gedroogd.
Controleer nu het resultaat. Gezien de materiaalkosten is het resultaat redelijk goed. Een gladder oppervlak zou kunnen worden bereikt als de Mylar iets meer zou kunnen worden opgeblazen.
Hier is een foto gevormd door een spiegel op een vel karton.
En met zo'n ongelooflijk gemak wordt zelfs een dik blok ontstoken.
Nu is de technologie onder de knie en kunt u het ontwerp van de spiegel verbeteren, de brandpuntsafstand aanpassen aan uw behoeften. Zoals je al begreep, kun je met behulp van een groep van dergelijke spiegels een goedkope verwarmingsinstallatie vormen.
Daarnaast kun je experimenteren met de vorm van de spiegel, waardoor deze de vorm heeft van een halfpipe. Dan zal het blijken om een longitudinale ontvanger van zonlicht te gebruiken in de vorm van een pijp met een koelmiddel dat zich langs de hele focus bevindt.
Met dank aan de auteur voor een simpele maar zeer interessante technologie voor het maken van parabolische spiegels!
Allemaal goed humeur, veel geluk en interessante ideeën!
Video van de auteur is hier te vinden.