Vandaag zullen we proberen om iets ongewoons te maken van geïmproviseerde materialen.
Welnu, voor het project van vandaag werd een werkblad gekocht met een afmeting van 60 bij 80 cm.
In dit aanrechtblad moet je 2 perfect gelijkmatige cirkels snijden. Zulke cirkels snijden met een puzzel is gewoon een ondankbare taak, omdat ze toch niet proberen krom te worden. Daarom besloot de auteur cirkels te snijden met een molen. Maar hiervoor zullen we een speciaal armatuur moeten maken van een stuk van de OSB-plaat. Snij een stuk OSB-stuk af van ongeveer 50 cm lang en een breedte in de maat van de frees. We schakelen de freesvoet uit en in plaats van de gewone m5-schroeven schroeven we de verlengde m5-schroeven in en smeren we de doppen overvloedig in met een marker.
Daarna maken we indruk met een frees op de OSB en boren we gaten met behulp van de resulterende markeringen. Aan de achterkant met een zinkan boor, en in het midden boren we een gat met een penboor met een diameter van 30 mm.
Vervolgens bevestigen we onze hele structuur aan de frees en krijgen we zo'n aanpassing:
Door het nu te gebruiken, is het gemakkelijk en eenvoudig om cirkels met verschillende diameters te snijden. Met behulp van een frees moesten we een cirkel snijden met een diameter van 30 cm. Eerst meet de auteur met een slimme blik de afstand van 30 cm vanaf het midden van de frees en schroeft hij een schroef op deze plek.
Daarna realiseerde de auteur zich dat hij bot afgestompt was en een straal van 30 cm had gekregen, wat een diameter van 60 betekent en alles met 15 cm veranderde, wat betekent dat onze diameter nu slechts 30 cm zal zijn.
We vervangen de frees aan de rand van het aanrecht, verdraaien de zelftappende schroef en frezen een cirkel met een lichte beweging van de hand.
Aan de uitgang krijgen we de perfecte pannenkoek, die bijvoorbeeld als snijplank kan worden gebruikt, maar hiervoor hebben we deze niet nodig.
We herschikken de zelftappende schroef een paar centimeter dichter bij de snijder en snijden nog een cirkel met een kleinere diameter. Klem de cirkel vast met een klem op een werkbank en verwerk de cirkel met een kantenfrees. Aan de uitgang krijgen we zo'n schattige taart:
Neem in de volgende stap 2 stukken organisch glas, die de auteur op straat vond.
We reinigen en ontvetten het oppervlak met terpentine en leggen de stencils die eerder op de printer waren gedrukt bovenop het plexiglas.
Alle vellen A4-formaat worden verlijmd en op het glas gelijmd met gewone transparante tape.
Vervolgens brengen we een hartvormig afdichtmiddel aan en vormen een rand van ongeveer 1 cm hoog om er zoiets als dit van te maken:
Nu nemen we een pakje hele koffiebonen, snijden de kroon af, snuiven en verheugen ons dat nu in de werkplaats, naast lijm, kit, epoxy en dennen, ook koffiebonen ruiken. Giet de koffiebonen in de geïmproviseerde vorm in één laag.
Vervolgens bereiden we anderhalve liter van de goedkoopste epoxylijm voor. Alles is hier standaard, giet de hars en verharder in de container en meng langzaam.
Vul daarna de mal opnieuw voorzichtig en hoop dat de kit de druk zal weerstaan en niet zal lekken of lekken. Op plaatsen waar de kit naast het plakband lag, lekte de hars toch een beetje, maar voor het geval dat de auteur een dikke laag kit rond de hele omtrek liep.
Toen hij de volgende dag in de werkplaats aankwam en het voorheen doorweekte uniform inspecteerde, was de meester een beetje teleurgesteld.
Het probleem is dat de hars tot het einde niet stolt en het is over het algemeen niet duidelijk waarom dit is gebeurd, omdat het mengen volgens de technologie plaatsvond met het gieten van de ene container naar de andere. Er wordt aangenomen dat de koffiebonen op de een of andere manier met de hars hebben gereageerd en niet volledig zijn uitgehard. Daarom mengde de auteur een beetje meer epoxy en schonk nog 1 laag hars in. Vervolgens ging hij door de brander van de bellen en liet het geheel drogen.
Vervolgens hebben we een eenvoudige schroefbaluster nodig, die de auteur heeft gekocht voor 150 roebel. Een schroefbaluster is alleen gekocht, want als je hem verdraait, kun je hem een beetje vasthouden.
Snijd met een verstekzaag ongeveer 15 cm aan elke kant van de baluster af, zodat er bijna één schroefpatroon overblijft. Vervolgens nemen we onze pannenkoeken en lijmen ze aan elkaar met houtlijm. We lijmen de baluster ook met lijm en brengen deze aan in het midden van een houten meerlaagse pannenkoek.
We spannen de hele structuur vast met zelftappende schroeven aan de achterkant.
Welnu, nu schilderen we over de hele structuur met witte acrylverf. Deze keer besloot de auteur dat dit zelfgemaakte product deze keer niet als een hek zou worden geverfd, maar recht op het oppervlak zou prikken en kleine knobbeltjes zou vormen. Als resultaat kreeg ik aan de uitgang een hele gave textuur, dus je zegt niet meteen dat deze baluster van hout is.
Als je dingen in een klassieke stijl doet, zou het leuk zijn om ze te benadrukken met goudverf. Daarom vervagen we een klein stukje verf en brengen we de hele structuur direct bovenop wit aan. De randen vormen een stompe hoek en gaan door met schuurpapier om ze te markeren en contrast te geven met de hele structuur.
Na alle procedures had de auteur nog wat verf over en besloot hij haar het houten handvat van de hamer van Thor te schilderen, wat hij al een tijdje aan het doen was.
Nu ziet het er goed uit. De volgende dag droogde de vorm met het hart uit en in principe zonder problemen gescheiden van plexiglas. Trouwens, het afdichtmiddel scheidde zich vrij gemakkelijk van de epoxyhars. Het resultaat is dit formulier:
Maar helaas, de tweede keer, denk ik, kan het niet worden gebruikt. Daarom blijft er niets over om het weg te gooien. We knippen de rand niet af met een trilmachine.
Wat de meester echt leuk vindt als hij met deze machine werkt, is dat hij niet veel stof afzuigt. Maar toch moet je toch spuiten, 2 vlakken slijpen met een grinder. Na het polijsten van beide kanten van ons hart en het stoppen bij de 400ste korrel, verwijderen we de rand met een frees.
Na het oppervlak na het slijpen nader te hebben onderzocht, besefte de auteur dat zelfs bij het gieten van de tweede laag de epoxy niet volledig wilde uitharden, maar niet op het hele oppervlak, maar alleen op sommige plaatsen. Daarom werd besloten om de achterkant als voorkant te gebruiken, want hoe verrassend het ook was, het zag er een orde van grootte beter uit.
We vegen ons hart grondig af met een droge doek om stof te verwijderen en gaan verder met schilderen. Het onderste deel van het hart, dat overigens tot voor kort het bovenste was, besloot de auteur in goud te schilderen. Nou, wat kan ik zeggen, het is vrij goed gelukt.
Alle half ingevroren scholen epoxy veranderden in een behoorlijk interessant patroon, maar over het algemeen bleek het prachtig. Nadat de verf is opgedroogd, bedekken we deze met een laag acrylvernis.Ook is het bovenste voorste deel ook bedekt met een laag van dezelfde vernis. Zoals je kunt zien, letterlijk voor onze ogen, wordt het matte oppervlak glanzend.
Na een paar uur drogen, moeten we de onderste structuur met de bovenste verbinden. We zullen dit doen met behulp van lijm Titan, die zich in principe al goed heeft bewezen. We laten het aanrecht zakken en drukken het met onze vuist.
Wel, bij de uitgang krijgen we zo'n stoere salontafel gemaakt van koffie, waarop koffie nog meer koffie zal zijn.
Ook kan deze tafel gebruikt worden als nachtkastje, tafel, of om er bijvoorbeeld een vaas met bloemen op te zetten. Nou ja, of een kopje bijvoorbeeld. Over het algemeen is de functionaliteit van dit ding gewoon enorm. Het oppervlak van het aanrecht bleek van vrij goede kwaliteit te zijn, afgezien van het paar afdrukken dat de auteur per ongeluk op de niet volledig gedroogde vernis en stof had aangebracht die tijdens het drogen was gaan zitten. Maar dit is eenvoudig te repareren met een polijstschijf.
De rand van het aanrecht was ook erg gaaf en je kunt zien hoe de koffiebonen grenzen aan een vernislaag.
Over het algemeen al het goede, veel geluk en creatievere oplossingen in je leven, evenals verkwikkende koffie voor deze en volgende werkweek. Bedankt voor je aandacht. Tot binnenkort!
Video: