Hallo allemaal !!!
Er was eens een beeld lang geleden in mijn ogen. In het interieur van het kantoor wordt een rond aquarium met vissen, een dood schip, een levend stukje natuur in de muur gemaakt.
Dus ik wilde iets soortgelijks van mezelf maken. Het is gemakkelijk om ruzie te maken wanneer u een privéwoning heeft of een grote kamer waar u een mock kunt maken. En als je een geprefabriceerd huis en een kamer van 12 vierkante meter hebt, krab je aan de achterkant van je hoofd.
Maar na nadenken besloot ik wat er zou moeten komen.
Bij de ingang van het kantoor heb ik schuifdeuren gemaakt. Hier is deze nis van muur tot vals - de muur waar de deur naar toe gaat en besloot te gebruiken om mijn oceaan te plaatsen. Van levende wezens was hier natuurlijk geen sprake.
Ruimte is erg klein, slechts 90 mm. Als ik een overlay van een staaf van 30 mm zou toevoegen, zodat het mogelijk zou zijn om een kartonnen hoek en wandpanelen te gebruiken voor decoratie, die de houten bekleding van het schip imiteren, dan krijg je ongeveer 120 mm. Ik dacht het aan de muur, het lijkt erop dat het blijkt.
Om de lezers niet verder te kwellen, zal ik direct zeggen - ik besloot een diorama van de oceaanbodem te maken met een gezonken zeilschip.
Op deze muur wordt de hele constructie gemonteerd.
Op internet een natuurlijke patrijspoort gevonden, besteld. En hij begon de maten al in het werk te gebruiken. Van de kinderen heb ik in speelgoed een haaienfiguur bewaard. En uit het oude aquarium, een aerosprayer in de vorm van een duiker. Dit alles ging naar de hel. Ik ging naar de aquariumwinkel en kocht zeewier.
De montage begon natuurlijk met een diorama-koffer. Hij maakte van alles wat in die periode voorhanden was. Het lichaam liep taps toe naar de achterwand. In het begin wilde ik de achterwand in een halve cirkel maken, maar tegelijkertijd was het gezonken schip op de foto ook vervormd. En had geen natuurlijke uitstraling. Hij koos voor de directe versie van de achterwand.
De achtergrondverlichting is gemaakt van bovenaf onder een minion gloeilamp. Hij maakte gaten in het deksel om warmte uit de lamp te laten ontsnappen.
Door onwaarheid - de muur ging van vloer tot plafond, de voorbereide staven en genaaid met wandpanelen naar de installatieplaats van de diorama-kast. Op de afgewerkte koffer hebben de diorama's een snee in de muur gemaakt. En hij verbond de stroom met de lamp, die eerder in de steek was gelaten.
Ik zal nog een geheim openen in dit ontwerp. De achtergrondverlichting van het diorama brandt niet continu, maar alleen wanneer een persoon het nadert. Om te zien wat er in dit venster staat. Simpele menselijke nieuwsgierigheid. De achtergrondverlichting gaat aan wanneer een persoon nadert en gaat ongeveer 1 minuut branden, en gaat dan uit. Als een persoon beweegt, wordt ze weer ingeschakeld. Ik ben er al lang van overtuigd dat ik correct gok op het effect van verrassing.Iedereen die nieuwsgierig was, was gewoon verrukt. De bewegingssensor, inclusief de diorama-achtergrondverlichting, bevindt zich onder de plank, aan de onderkant en is natuurlijk niet zichtbaar. Na aansluiting natuurlijk getest.
Het blijft om het diorama zelf mooi te maken. Op de achtergrond gebruikte ik een foto van een gezonken schip, dat wijd verspreid was op internet. Ik heb het gedownload, het vergroot tot het formaat dat ik nodig had en het geplakt. De foto laat heel mooi zonlicht zien dat door de waterkolom breekt. Ik vond veel vergelijkbare foto's, afgedrukt en knipte de uitgezonden stralen uit om de kegel met achtergrondverlichting te plakken. Het is alleen nodig om ervoor te zorgen dat de stralen correct vallen.
Ik heb de voorgrond van het diorama gemaakt van polystyreen, geef het de vorm van de zeebodem en schilder het vervolgens met acrylverf. Nou, het gekochte zeewier diende als toevoeging. In de rechterbovenhoek maakte ik een overhangende klif van het schuim. Ook bezaaid met kleine algen en modder van watten en donkergroen geverfd.
Ik heb linksboven een haaienfiguur bevestigd.
Scuba-duiker, aan de rechterkant en een beetje aan de linkerkant, hij ziet de haai niet.
Alles bij elkaar ziet er zo uit.
Tijdens het spelen met het diorama arriveerde de patrijspoort op tijd. Ik heb de panelen op de installatieplaats gezaagd. Een proefinstallatie gemaakt.
Vervolgens heb ik alles al helemaal gemonteerd. Zo ziet de patrijspoort er 's middags uit. Mee eens mysterieus.
En dus, wanneer de achtergrondverlichting aan is, van ver weg (hoewel hier op de foto de zijkanten van de imitatie van scheepshuid nog niet door hoeken zijn weggenomen).
Ah, zo dichtbij.
En het laatste geheim. Ik had het niet gepland, het gebeurde. Maar ik besloot het te gebruiken. Het komt erop neer dat de gekochte plastic algen een tijdje gloeien wanneer de achtergrondverlichting is uitgeschakeld. Alleen nu is het gezonken zeilschip in dit geval bijna onzichtbaar. Toen vond ik een fluorescerende, kleurloze acrylverf en bracht deze aan op de hoofdcontouren van de zeilboot en de zeilen.
Het effect is verbluffend, maar helaas kan ik de foto niet laten zien. Ik kan zo'n foto niet maken, de cameramatrix neemt helaas niet zoveel licht waar.
Nou, dat is alles.
Patrijspoort besteld
De rest is allemaal in de huis- en dierenwinkel.
Foto ambachten deed voor mezelf, niet voor publicatie. Nu zou ik alles specifieker hebben verwijderd.
Alles wat werd getoond, gebeurde in januari 2005 en bevalt de gasten nog steeds. 'S Nachts gebruik ik het als een tijdelijk nachtlampje, om mijn voeten niet in pantoffels te smeren.
Dat is alles wat ik wilde delen.
Kijk, bekritiseer, adviseer.