Ik hou van uien, veel gebakken uien. In mijn privéwoning wordt een grote keuken gecombineerd met de inkomhal, d.w.z. als zodanig. - er is geen deur - er is een brede boogopening.
Ik ben al lang geleden overgestapt op het gebruik van multikokers, en hoewel (in zekere zin) de stoomuitlaatklep de geuren van gekookt voedsel plus ventilatie gedeeltelijk uit een open raam houdt, dan in de winter, plus winterkleren en een gesloten raam - kwam het vaak voor dat de familie rook naar vreemde buzz.
Dit najaar dacht ik er specifiek over na, en onlangs kwamen twee ionisatoren op mijn test. Met hun hulp hoopte ik harde geurtjes te veroorzaken en, in tegenstelling tot vorige winter, meer dan eens per week kilogram uien te consumeren, maar op elke dag wil ik =)
Wat de toekomst betreft, merk ik ook op dat er boven de gaskachel een productieve Bosch-afzuigkap is, maar ik wil eigenlijk geen srach op het gasoppervlak. Ik ben tevreden met het besparen van tijd en een minimum aan aandacht voor koken, en trouwens, sinds 2006, heb ik onafscheidelijke, onzelfzuchtige liefde met de producten van harde Japanse ingenieurs, een multikoker - een boerenapparaat gemaakt door boeren en voor boeren.
Ik liet nog een lege kist achter van de gasdetector en soldeerde snel de draden, ik hing dit kleine ding onder het plafond en helse gebakken knoedels met uien. Maar daarvoor tilde ik een defecte deur op aan het einde van de borstel - op het moment dat het glas de borstel raakte - gloeide de deur zacht en kort op het contactpunt - d.w.z. de generator werkt.
Het apparaat werkte tijdens het koken en daarna leek het me dat de geur zich niet op zo'n schaal verspreidde, en bovendien bleef het gedempt. Ik heb geïnterviewd thuis - zij bevestigden dat als dit het geval is, dit terrorisme kan worden doorstaan.
Ik was van plan om nog een ionisator op een andere plaats te plaatsen, ik zal meteen zeggen dat hij daar niet kwam - ik besloot het in de keuken te gebruiken. Maar vind hem, in tegenstelling tot de eerste, een handiger lichaam.
Velen van ons hebben een aantal laagspanningsvoedingen, ik heb deze ook.
Ik tikte zachtjes met een hamer rond de omtrek van het lijmen van de voeding en opende hem
In eerste instantie wilde ik gaten maken met metalen ontluchtingspluggen voor van meubelsmaar verwierp het idee snel.
Over het algemeen, met een potlood markerend, nam ik de dremel op.
De netwerkdraden van de ionisator gesoldeerd met een bodyplug.
Aan de onderkant van de vorkhelft een stukje linoleum gelijmd.
En hij besloot de generator te ondersteunen met een met ionen gelijmde afstandhouder van polystyreenschuim en van een ander stuk met een schuine spleet die in de houder voor de bedradingselektrode paste.
Als dit er enigszins fallocentrisch uitziet, zal ik niet in discussie gaan.
Met een paar druppels lijm heb ik deze pittoreske installatie gerepareerd.
Nadat ik op sommige plaatsen lijm op het lichaam had aangebracht, heb ik beide helften van het lichaam verbonden
en
Als gevolg hiervan kreeg ik een draagbare ionisator, die gegarandeerd niet in een vuist ontlaadt, waarin ik hem vastklemde, werkend vanuit het netwerk, op deze manier en dat.
Terwijl de ionisator zonder de tweede helft van de zaak zat, luisterde ik, uit angst voor een afscheiding in mijn oor, er aandachtig naar. De generator stootte een laagfrequent gesis uit dat leek op het geluid van smeltende margarine onder een afgedekt deksel. Na de montage, waarbij ik het bovenlichaam met mijn oor bedekte, hoorde ik dat hoe strakker ik mijn oor houd, hoe lager de tonaliteit van de generator - het geluid was als het geluid van geforceerde lucht die een werkende aquariumcompressor laat draaien.
'S Nachts verplaats ik deze ionisator dichter naar het hoofdeinde van het bed, en het lijkt mij dat ik zoeter in slaap ben gevallen dan normaal.
En bovendien lijkt het me dat ik een effect heb opgemerkt, ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen - "een helder, schoon neusgat", en dit ondanks het feit dat ik de geur van ozon niet opmerkte, omdat ik het nieuwe niet rook. Daar ga je. =)
p.s. nam het.